“ بــه نــام خــداونــد جــان و خـرد کــزیـن بـرتـر انـدیـشـه بـرنـگـذرد خــداونــد نــام و خــداونـد جـای خـــداونـــد روزی ده رهـــنـــمــای ”
- فردوسی -
به نام خداوند جان و خرد کــزیـن بـرتـر انـدیـشـه بـرنـگـذرد
خــداونــد نــام و خــداونـد جـای خـــداونـــد روزی ده رهـــنـــمــای
خـداونـد کـیـوان و گـردان سـپـهـر فــروزنــده مــاه و نــاهــیــد و مــهـر
ز نـام و نـشـان و گـمـان بـرتـرست نــگــارنــدهٔ بــر شــده پـیـکـرسـت
بــه بــیــنــنــدگــان آفــریــنــنـده را نــبــیــنــی مــرنـجـان دو بـیـنـنـده را
نــیــابــد بــدو نــیــز انــدیــشــه راه کــه او بــرتـر از نـام و از جـایـگـاه
سخن هر چه زین گوهران بگذرد نـــیـــابـــد بــدو راه جــان و خــرد
خــرد گـر سـخـن بـرگـزیـنـد هـمـی هــمـان را گـزیـنـد کـه بـیـنـد هـمـی
ستودن نداند کس او را چو هست مــیـان بـنـدگـی را بـبـایـدت بـسـت
خرد را و جان را همی سنجد اوی در انـدیـشـهٔ سخته کی گنجد اوی
بــدیــن آلــت رای و جــان و زبـان ســتــود آفــریــنــنــده را کـی تـوان
بـه هـسـتـیـش باید که خستو شوی ز گــفــتــار بــی‌کــار یـکـسـو شـوی
پــرســتـنـده بـاشـی و جـویـنـده راه بـه ژرفـی بـه فـرمـانـش کـردن نگاه
تـــوانـــا بـــود هـــر کـــه دانــا بــود ز دانـــش دل پـــیـــر بـــرنـــا بـــود
از ایـن پـرده بـرتـر سخن‌گاه نیست ز هـسـتـی مـر انـدیشه را راه نیست
********به وبلاگ من خوش آمدید*********
خدایا مرا ببخش / مرا فهمی ده تا فرامین وحکمت هایت را درک کنم/ و مرا فرصتی دیگر برای بهتر بودن ده تا دستهاو زبان تو شوم .
آمین یا رب العالمین
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
